Mam problem z tytułem ;)

Byłam na kręglach i się NIE WYKOPYRTŁAM! :D Mało tego, nieźle mi szło, chociaż chłopaki nie mogli wyjść z podziwu, jak przy tak nikłej prędkości moja kula w ogóle dociera do końca i cokolwiek zbija :D A zbijała, aczkolwiek jedną dziesiątkę policzyło mi przez przypadek, bo komuś przede mną coś tam się zblokowało i musiałam kulnąć, żeby odblokować, a wtedy mechanizm zgłupiał i zaliczył mi całość. Ale ta kula i tak szła w środek, więc by zbiła, jak babcię kocham! (to nic, że żadnej prawie nie znałam).

Bardzo mi się podobało, zwłaszcza że było to wyjście integracyjne z ludźmi z działu. Takie imprezy niesamowicie się przydają, zupełnie inaczej potem się współpracuje, zwłaszcza w sytuacji, gdy jest mnóstwo nowego narybku i na gruncie służbowym nie wiadomo, "z czym co się je".

A na dodatek te dwie godziny wyginania ciała skutkowały całodobowym napływem endorfin i zakwasami w jednym pośladku :D Słowo daję, poruszam się teraz jak pensjonariusz domu spokojnej starości, utykając i w wersji eleganckiej trzymając za biodro, w wersji domowej rozcierając dupsko z utyskiwaniem.

Tymczasem zrobiłam inwentaryzację letnich ciuchów. Z przykrością stwierdziłam, że mam ich w chuj :D I nie przysługuje mi choćby minimalna wymiana garderoby. Co właściwie jest bez znaczenia, ponieważ kilku rzeczy jeszcze nigdy nie miałam na sobie, czyli są jakby nowe. Ale wiecie, o co chodzi, sam fakt nabycia czegoś noweeeego no. Takie małe natręctwo. Not this time, baby.

W ogóle to był bardzo domowy dzień, gdyż potem postanowiłam zwęzić sobie sukienkę. Nie żebym schudła ;), ona zawsze była u góry jakaś bezkształtna (ryzyko zakupów w dziale dziecięcym). Zwężałam na trzy razy, właściwie można powiedzieć, że tylko zafastrygowałam (i to tak koślawo, że poza gabarytami ten dział dziecięcy zdecydowanie ma uzasadnienie), ale grunt, że jest tak, jak sobie założyłam. A przy okazji nabrałam odrobinę odrobin z odrobin koloru, ponieważ rzecz wykonywałam na balkonie, w pełnym słońcu i dla wygody w samych gatkach i staniku ;) Co chwilę latałam do lustra i przymierzałam, to po co się miałam ubierać, zresztą gorąco było. Taki urok 10 piętra :)

Później zaś poszłam samotnie do parku zwanego przez autochtonów laskiem, i napawałam się przyrodą. Zauważyłam, że ostatnio muszę się bardzo powstrzymywać, żeby nie trzepać miliona zdjęć, tylko zwyczajnie sobie pooglądać świat. Dziś było podobnie, przez co jakieś 5 minut zmarnowałam na złorzeczenie, że nie zabrałam aparatu, a TAK IDEALNIE PTASZEK USIADŁ NA GAŁĘZI PRZECIEŻ!

W związku z brakiem oprzyrządowania w dłoniach wymyśliłam rzecz jasna inną rozrywkę, czyli przypominanie sobie łacińskich nazw napotkanych roślin. Lazłam zatem laskiem, podpierając się Wikipedią, obmacywałam drzewa i mamrotałam po łacinie, co jakiś czas pokrzykując w zdumieniu, ponieważ, jak się okazuje, od końca moich studiów conieco się pozmieniało w systematyce i np. klony nie należą już do Aceraceae!

Przeciętny obserwator zapewne albo dokleił mi łatkę lokalnej nieszkodliwej wariatki, albo w lepszym wariancie uznał, że  lekko niepoczytalna studentka uczy się do sesji ;)

A jutro, jeśli będzie pogoda, wraz z Lessy idziemy oglądać kwiatuszki. Kolejny już raz studenci porozrzucali przed operą dywany z kwiatów tulipanów. Aktualnie układają się one w śliczny wzór Poznańskich Koziołków (a przynajmniej układały przed burzą, która dzisiaj nas nawiedziła). Dodatkowo odbył się kolejny chrzest tulipana o imieniu słynnego poznańskiego przedsiębiorcy i działacza społecznego, Hipolita Cegielskiego. Zapewne porobię zdjęcia, ale raczej trudno mi będzie osiągnąć perspektywę dronu, zatem pooglądajcie sobie TU i TU :)

I fokle w telegraficznym skrócie - kwitną konwalie, moje najukochańsze obok fiołków, rozpoczął się sezon truskawkowo-pomidorowo-szparagowy, zakochałam się w kaszy gryczanej niepalonej, a nad Wartą można bez mandatu pić ALKOHOL! I życie od razu nabrało barw :D 

A w głowie gra Amy Winehouse "Valerie" - TU.