Destination: Unknown

Właściwie moja wakacyjna przygoda miała zakończyć się na Węgrzech. Ale w marcu JeyZ mimochodem wspomniał, że zwariuje z braku słońca i planuje cieplarniany wyjazd z Kuli. I co ja mogłam zrobić, jak się nie ofochować, że nie ze mną? Tym sposobem wepchnęłam się w wycieczkę, na którą średnio (właściwie wcale) mnie było stać. Ale przecież nie od dziś wiadomo, że w życiu jak w piłce nożnej - niewykorzystane okazje zawsze się mszczą ;) Ja tam zemsty bogów nie pragnę, toteż po szybkim rozgrzeszeniu i dokonaniu obliczeń uznałam, że będzie co ma być. A jeśli nie dorwie mnie Alzheimer ani demencja, to wspomnień nikt mi nie zabierze. Lecę!

Po tylu latach marzeń wybór kraju był prosty. JeyZ podrzucił zawężoną destynację, a tak się najarał powrotem do miejsca, które podobało mu się najbardziej na świecie, że brałby nawet najtragiczniejszy w dziejach hotel. Zapoczątkowało to motyw przewodni całego wyjazdu pt. "Hańba i chuj" - albowiem licencjonowany pilot wycieczek nie ogarnął najprostszej rzeczy :D Na szczęście Czerwona, nie chwaląc się, jest mistrzem zapobiegania i przewidywania katastrof, dlatego przeczytała wszystko od góry do dołu i zdecydowała się na hotel, który intuicyjnie ją w sobie rozkochał, i nie ma znaczenia, że był prawie najtańszy ;) Silny wpływ na decyzję miał natomiast zachwalany ogródek uprawny :D

I tak tydzień po powrocie od Bratanków znów pakowałam walizkę. Urlop zaczął się rewelacyjnie, pytaniem pana na lotnisku, czy wszystko z nami w porządku :D Na szczęście pan zaraz rozwinął wątek, że chce nas po prostu posadzić na emergency exit row, a tam mogą siedzieć wyłącznie zdrowi i w pełni sił. Ten nieoczekiwany wybór nie był dla nas zaskoczeniem, w końcu jesteśmy Strzelcami przekonanymi o byciu wybrańcami, a ja to już zupełnie nie mogłam się dziwić, w końcu nazwa bloga zobowiązuje ;) W samolocie szybko pobłogosławiliśmy pana za pomysł, ponieważ są to miejsca z naprawdę dużą ilością miejsca na nogi - tak dużą, że mogłam nieomal je wyprostować! Za to nie mogliśmy pochylać oparć, ale przez dwie godziny ten dyskomfort jakoś przełknęliśmy.

Po dość gwałtownym lądowaniu JeyZ pognał załatwiać auto, którego nie udało mu się zarezerwować online (kolejna Hańba :D), a my z Kuli czekałyśmy na cynk, czy zatrzymywać autobus biura podróży, czy powiedzieć im, że sobie poradzimy. Wrócił, skonsultował z nami cenę, dość wysoką, ponieważ nie mieli małych aut, i poszedł zakończyć transakcję. Po paru minutach dzwoni do mnie i tajemniczym oraz nieco przepraszającym tonem mówi: "Będzie... luksusowo". Z dezaprobatą wyrzuciłam, że nie miało być luksusowo, tylko tanio! ale dopłatę do luksusu wziął na siebie. Czekałyśmy dobre 10 minut, zgadując co i rusz przy okazji przejeżdżających wypasionych furek, czy może to TA. Nagle zajechało coś srebrnego, bardzo ładnego, obie naraz skomentowałyśmy na zasadzie "hahaha, może niby to, no na pewno", po czym wysiadł z niego JeyZ z rozanieloną miną i zaprosił do środka.

Alfa Romeo Giulietta. We Włoszech. Z WSZYSTKIMI bajerami, z klimatyzacją oddzielną dla kierowcy i pasażera, z panelem muzycznym współpracującym z pendrivem, z autopilotem, ze zrywem gazeli.

Poczuliśmy wakacje :D

Alex Gaudino feat. Crystal Waters "Destination Calabria" vs Crystal Waters "Destination unknown (The Happy Boys Mix)" - obie nazwy piosenek jak najbardziej adekwatne :D

Fot. by JeyZ