Antrakt

Jako że jestem mocno opóźniona w relacjach wyjazdowych (bo też i działo się niemało), przed kolejną spróbuję na szybko opisać, co wydarza się w międzyczasie. Zacznę może od... Jarmarku Świętojańskiego :D (tak, wiem, że był dawno :D) Na który poszłyśmy z mamą głównie dla cyklu Swingująca Starówka. Aż do września w prawie każde niedzielne południe na Starym Rynku przy Odwachu odbywają się darmowe koncerty w swingowym i jazzowym stylu. My trafiłyśmy na grupę Dixie Company, obejmującą dojrzałych panów, którzy bawią się muzyką zupełnie jak niedojrzałe dzieciaki ;) Dzisiaj grali po raz drugi, a 16.08 wystąpią znów. Są boscy! Wykonują stare światowe i polskie przeboje typu "What a wonderful world", "Millord" czy motyw z "Vabank" (do posłuchania TU i TU), i robią to tak, że człowiek nawet mimo woli się cieszy. Zaobserwowałam przy okazji ciekawe socjologiczne zjawisko - najlepiej i najchętniej bawią się przy tym małe dzieci i starsi ludzie. Jeden starszy pan miał nawet specjalne krzesełko, na którym siedział i podrygiwał cały koncert, a w przerwie musiał chyba zagadać do grupy, bo w ostatniej piosence miał swoją solówę na ustnej harmonijce :D I teraz wyobraźcie to sobie: cudownie optymistyczna, z przytupem wykonana muza, a do tego jeszcze tętniąca życiem płyta Rynku ze straganami jarmarcznymi, z targiem staroci, pokazem wikliniarstwa, ze stoiskiem przecudownych bakalii (suszone czereśnie - bajka!) i pachnącymi mieszaniną kiełbasy, chleba ze smalcem i cydru budkami oraz z tłumami zwiedzających, którzy, nawet spieszący dokądś, na dźwięk trąbki, klarnetu czy banjo przystają z uśmiechem, a nogi same rwą do tańca. W takich chwilach nawet pogodowa Grenlandia niestraszna! Ale to tam nic! Wiecie, co znajdowało się tuż obok "sceny" (robią za nią podcienia Muzeum Powstania Wielkopolskiego)? OGRÓD! Prawdziwe mini centrum ogrodnicze, gdzie można było kupić żywe, kwitnące rośliny! Aaaaa! No ten widok mnie ROZWALIŁ! Jazz, swing i ogród! Chryste! Normalnie nie umiałam wybrać, co lepsze, a razem było za trudne do ogarnięcia umysłem i wszystkim fokle :D To był chyba najlepszy pomysł Poznania w ostatnich latach, ja chcę już zawsze w tym miejscu ogród! To wyglądało TAK PRZEPIĘKNIE :)

Gdy Dixie skończyli grać (a koncert trwa zawsze 2 godziny!), przeniosłyśmy się pod jarmarczną scenę, na której występowała Rokietnicka Orkiestra Dęta. Cholera, też grali super :D A na domiar wszystkiego w tym dniu kończył się Festival Malta, więc i na Placu Wolności odbywały się występy i można było posiedzieć pod drzewkami np. na poduszkach, które wyglądały jak... ziemia porośnięta trawą :D 

Gdyby nie było tak zimno, pewnie poszłybyśmy jeszcze na boskie lody, zwłaszcza że lodziarni wykiełkowało teraz od groma. Ale co się odwlecze, to nie uciecze, dzisiaj z powodu upału w przerwie koncertu zakupiłyśmy porcyjki malinowych i o smaku malibu :D Ogromu przyjemności dopełniła tryskająca orzeźwiająco miejska kurtyna wodna, ustawiona tuż obok "sceny". Dzieciaki latały w kałużach na bosaka, dorośli podrygiwali, a cała armia słuchaczy w podeszłym wieku obejmowała ławeczki i cień pod kamienicami. I znów był starszy pan z harmonijką! Poczułam się, jakbym zobaczyła dobrych znajomych ;) 

W inny weekend  natomiast Swingującą Starówkę obserwowałam z Górołazką i Lessy, z pozycji piwa w ogródku. Nie pamiętam nazwy grupy, ale spokojne kojące jazzowe dźwięki były idealnym tłem dyskusji. Potem udałyśmy się jeszcze na Plac Kolegiacki, gdzie najpierw poznańskim zwyczajem zjadłyśmy sobie w mini parku drugie śniadanko (nie lunch! Brzydzę się tym słowem!) w postaci maminego placka z porzeczkami, a potem wspięłyśmy się na dach świata. Czyli do knajpy Hotelu Kolegiackiego, o której już pisałam TU. Hm, zdałam sobie właśnie sprawę, że więcej pokazuję na blogu innych miejsc niż tego mojego miejsca na ziemi. To macie tak na szybko. Mój kochany Poznań...

Ulicą Świętosławską do Fary

Fara i Urząd Miejski

A po prawej pod markizami druga moja ukochana knajpa "Republika Róż" :)

Ratusz i odbudowany Zamek Królewski

Zbliżała się burza, niebo było piękne. W ogóle ostatnimi czasy jest cudowne. Na moim 10 piętrze mam widok na tak niesamowite zachody słońca, że łapię się na myśli, iż ciężko będzie się z nimi rozstać. Ale to jeszcze trochę :) 

Nie tylko zachody słońca są zresztą wspaniałe. Widzieliście Blue Moon, czyli zjawisko drugiej w ciągu tego samego miesiąca pełni? Obserwowałam ją z przyjaciółmi tuż po seansie w kinie. Świecił jak porąbany :D Nawiasem mówiąc szczerze polecam film "Agentka". Trochę się rozkręca, ale gdy już walnie, to grubym kalibrem rozpasanej i smacznej komedii, której akcja na domiar wszystkiego rozgrywa się NA WĘGRZECH! Więc możecie się domyślić, jak ja ten film oglądałam. Dławiąc się śmiechem, podskakując na fotelu i co chwilę wybuchając okrzykami typu: "BUDAPEEEESZT! KOCHAM GOOO! Byłam taaaaam! Poznaję tę ulicęęęęę! Balaton! Jaką on ma WODĘ!!!!! JA CHCĘ!!!!" Tak, moje zachwyty bywają nieznośne :D

A wracając do dzisiaj... był to dzień z Malibu. Malibu prosto z...

... no nie, nie z Karaibów, tak daleko jeszcze mnie nie oglądano. Ale ciepło było porównywalnie ;) Domyślacie się, gdzie? :D