Czary mary

O Sylwestrze dowiedziałam się w przeddzień, gdyż dopiero wtedy Strzelec zdecydował, że organizuje u siebie, i skrzyknął ekipę. Bosska miała iść również, ale w ostatni dzień roku przyznała się, iż nie wiedząc wcześniej, co robimy, załatwiła nam imprezę ze znajomymi dwiema parami. Jako że zapraszali ją już trzeci raz, postanowiła, że niestety tym razem się ugnie i z żalem pójdzie do nich nawet beze mnie, bo jej głupio odmawiać, skoro dzień wcześniej sama się prawie wpraszała.

Pomyślałam filozoficznie, iż to było do przewidzenia, 2014 musiał jeszcze udrapnąć na sam koniec; i chociaż mocno rozczarowana, jakoś się z tym faktem pogodziłam. 

Niecałe 15 minut po ogłoszeniu tej jakże rewelacyjnej wiadomości Bosska odebrała telefon:

- Cześć! ... że co się stało...? Ojej, jelitówka...? Wyrywany ząb? Oj, to się kurujcie, biedaki, no naprawdę nic się nie stało, spoko, dam sobie radę...

...a ja ze zdziwieniem ujrzałam, jak na wieść o czyjejś niedoli uśmiecha się niedorzecznie i prawie skacze na krześle.

Odłożyła telefon, spojrzała na mnie i podsumowała z rozbawioną przyganą:

- Czarownica! 

Okazało się, że jedna z tych jej sylwestrowych par dostała sraczki, w drugiej zapanował ból wyrwanego zęba.

Ale kiedy ja naprawdę już się pogodziłam z sytuacją!

I jak się nie zgodzić z faktem: Miej wyjebane, a będzie ci dane? :D (Chociaż oczywiście bardzo mi przykro z powodu takich cierpień bliźnich.)

W związku z czym to był wspaniały Sylwester. Pyszne żarełko, zacna popita, tańce, hulanki, przyjacielskie czułości,. O północy Strzelec wypuścił w niebo Złoty deszcz (którą to nazwę fajerwerków odczytaliśmy z niemałą radością), szampana piliśmy na dworze w plastikowych kubeczkach, a ja największą furorę zrobiłam tym, że 4 shoty Soplicy orzechowej wypiłam w 12 ratach. Wróciłam do domu o siódmej rano niczym młodzież, a jako rasowa trzydziecha nie doświadczyłam nazajutrz ani grama kaca. Czy może istnieć piękniejszy początek? :D

Pozostaje mi zatem życzyć - zarówno Wam, jak i sobie - jeszcze piękniejszej kontynuacji tego roku. I spełnienia 2015 marzeń :)

P.S. W sieci funkcjonuje takie powiedzonko: "Ja nie przeklinam. Ja rzucam zaklęcia." Co robię namiętnie, więc może jednak coś jest w tym byciu Czarownicą. Ostatecznie nawet imię mnie do tego zobowiązuje ;)

P.P.S. W "Harrym Potterze" uczniowie mogli wygrać eliksir Felix Felicis - tzw. płynne szczęście. Polacy mówią na to wódka. 

Zaklęcia - Soplica - szczęście. Brzmi idealnie ;)