Ósme, nie ostatnie

Wczorajszy dzień należał do choinki, prezentów i świątecznej muzyki. W mojej playliście od pewnego czasu króluje Michael Buble, i szczerze gdybym miała faceta o takim głosie, a on nie daj Boże był małomówny, to chyba wzniecałabym kłótnie dla samej radości słuchania tego cudownie ciepłego, aksamitnego tembru :D 

Posłuchajcie ze mną TU. 

Tak więc śpiewałam sobie razem z nim, z lubością wyżywając się artystycznie na drzewku, a potem na kolorowych papierach, kartonach i wstążkach. Został mi jeszcze do zrobienia stroik, ale w razie braku weny skorzystam z zeszłorocznego, do którego wystarczy dopiąć pachnącą lasem gałązkę.

Z powodu ograniczonej przez chorobę mobilności nie mam prezentu dla nikogo prócz rodziny (niech żyją internetowe zakupy), jednakże liczę na to, że po świętach znajdę jeszcze coś sensownego, a ostatecznie mam w zanadrzu parę może mało odkrywczych, za to dość praktycznych pomysłów. Zaś na szybko dla każdego - malutki słoiczek miodku z ulubionej pasieki, ładnie ustrojony i opatrzony własnoręczną (niestety trochę mniej ładną, głównie z powodu koślawego pisma - ale przecież liczy się gest :)) etykietką.

Tak bardzo brakowało mi procesu tworzenia! Z powodu braku czasu (ach te wymówki) całe lata szliśmy na łatwiznę i dawaliśmy prezenty w ozdobnych torbach. Teraz też jest kilka, ale na szczęście nie wszystko. Mam wrażenie, że wraz z trudem ozdabiania podarunku oddaje się jeszcze więcej mocy i dobrej energii adresatowi takiego zawiniątka. A najbardziej zawsze cieszy mnie, gdy wpadam na pomysł, jak wykorzystać coś, co mam w domu. Wczoraj np. znalazłam pudło z logo jednej firmy. Idealnie pasowało do prezentu dla mamy, więc wycięłam niezapisaną okładkę otrzymanej świątecznej kartki i nakleiłam na logo, żeby je przykryć. Jeszcze tylko wizytówka z kawałka starego kartonu, przywiązana rafią, i gotowe. Taki recykling. Wygląda super :)

Z drobnych pierdółek zostały mi jeszcze do upieczenia pierniczki, trochę późno, ale siostra upiekła z dziećmi całą wuchtę wcześniej, więc na święta zapas jest ;)

Tymczasem pogryzam ciasteczka na przemian z mandarynkami, popijam parującą aromatycznie herbatą, wyżeram cichcem miód lipowy prosto ze słoika, czytam świąteczne przepisy i pomysły na karnawałowe przekąski (kiedyś w końcu te urodziny trzeba będzie wyprawić ;)), i grzeję się w domowym cieple przy świetle świec i lampek. Od jutra dużo sprzątania, gotowania, lataniny... lecz czy może istnieć piękniejszy czas? Gdyby jeszcze spadł śnieg, byłabym w siódmym niebie. Ale od czego jest bujna wyobraźnia ;) 

I tego Wam życzę na te święta. By wyobraźnia wzięła górę nad rutyną, a w sercu nie gasło światło. Bo wraz z radością i optymizmem jest się zawsze wygranym :)