Marz, marz

Uwielbiam ten moment, gdy przyroda budzi się jak natchniona, najpierw nieśmiało sondując, czy nie za wcześnie, delikatnie wyczuwając aurę, analizując długość dnia, ilość słońca i ciepłotę powietrza, by ostatecznie powiedzieć sobie: Tak! Czas żyć! 

W związku z tym jednak co roku mam z nią ten sam kłopot. Zachwyca mnie tak, że wykonuję setki zdjęć, których nie nadążam pokazywać nikomu prócz siebie :D Po czym jest już za późno na publikowanie, kiedy lato u progu. Podobnie rzecz ma się zresztą z każdą porą roku. No, prawie każdą. Zima pozostaje problematyczną czarną owcą, choć może przez to każde piękne zimowe zdjęcie jest dla mnie dużym wydarzeniem. 

Tymczasem pozostaję w objęciach wiosny, która pędzi tak prędko, iż jeden tydzień zwłoki, spędzony na leczeniu, potrafi zdezaktualizować galerię. Trudno, będę się więc cofać. Zielono i tak jest, zatem kryteria spełnione ;) 

Na pierwszy ogień (acz wyłącznie w przenośni) idą nasady pni. Już zimą zafascynowały mnie te często w ogóle pozostające niezauważanymi, a tak ważne części drzewa. Złowieszczo powykręcane korzenie, kora skrywająca setki tajemnic... Drzewo to niesamowicie fascynujący organizm, o czym można się przekonać, zgłębiając coraz gęściej pojawiające się na półkach w księgarniach pozycje przyrodnicze (któryż to fakt niezmiernie mnie raduje). 

Muzycznie Kings Of Convenience "Misread" - TU.

Bogactwo faktur, kształtów, kolorów, ulistnienia, ukwiecenia, dom dla wielu istot, pachnący, tętniący życiem i dźwiękami, śpiewem... Piękno drzew jest oczywiste. Nie musiałyby nawet być tak ważnym elementem ekosystemu, byśmy byli zobligowani do ich ochrony. Wszak im więcej piękna wokół... tym więcej piękna w nas samych. 

Wszystkie zdjęcia zrobiłam na moim i sąsiednich osiedlach. Im dłużej tu mieszkam, a przy tym im więcej obserwuję nowych, szczelnie pozamykanych osiedli, gdzie nie dość, że wszyscy patrzą sobie nawzajem w okna, to jeszcze całą zieleń stanowią tam pojedyncze klomby lub w najlepszym wypadku rzędy idealnie przystrzyżonych drzewek - doceniam miejsce, w którym przyszło mi spędzić całe dotychczasowe życie. Chociaż, rzecz jasna, moim największym marzeniem jest olbrzymi kawał pagórkowatej ziemi z sadem, lasem, łąką i strumykiem :)