A aa aaa :)

Jestem przodownikiem pracy. Został mi jeszcze urlop z zeszłego roku!

Nie mam pojęcia, jak to zrobiłam, zważywszy zeszłoroczne rekordy wycieczkowe, ale chętnie wierzę naszej kadrowej :D

Natomiast uwierzyć nie mogę, że już jest sierpień. Kiedy, się pytam, kiedy to minęło?? Gdy patrzę na statystyki moich wpisów, zadaję sobie to samo pytanie. No ale jak to kiedy? Codziennie w biurze! Na szczęście od jutra urlop - bo zaczynam odczuwać coraz gwałtowniejsze przesilenie wszystkim, nawet ludźmi z pracy, mimo że się szczerze przyjaźnimy. To nie jest zdrowe, tyle czasu spędzać razem.

Dla równowagi zatem weekendy lub wieczory poświęcam najbliższym spoza branży, że tak to ujmę. Jakiś czas temu postanowiliśmy zrobić sobie z Lessy i JayZ dzień świętej trójcy. Ponieważ aktualnie mamy pewne trudności rozmaitej natury w wyjechaniu gdzieś razem, postanowiliśmy poudawać turystów i porobić sobie zdjęcia w Poznaniu, na przykład z hydrantem tudzież automatem parkingowym, które okazały się szalenie fotogeniczne :D Wszak przy nas wszystko nabywa urody ;) Dzień kończyliśmy w modnej knajpie Dragon, która za moich licealnych czasów była mekką nieletniej młodzieży, teraz natomiast jest świątynią chyba już wszystkich, bo niezależnie od tego, jak się człowiek ubierze, i tak tam pasuje. W pewnym momencie rozpętała się iście dragońska burza i rozłączyła prąd całej dzielnicy, powodując okrzyki aprobaty wszystkich gości, którzy poczuli romantyzm sytuacji, gdy obsługa ruszyła ze świeczkami i podgrzewaczami. Nawet w kiblu był klimat! Radość zbladła jednak nieznacznie, gdy poinformowano nas, że w tym momencie sprzedaż jest niemożliwa. A nam już od dłuższego czasu odzywała się gastrofaza... Dopiliśmy więc nasze trunki i poszliśmy w miasto szukać żarcia, a tam... wszyscy o świeczkach! Romantico jak w pysk strzelił :)

A w któryś, lipcowy z kolei dzień ukulturalniałam się znów w teatrze. Sztuka "Słoneczni chłopcy" z Fronczewskim i Kowalewskim - mistrzostwo :) Naśmiałam się, zdumiewając przy okazji kunsztem aktorskim obu panów. Stara szkoła!

W zeszły piątek zaś... znów się ukulturalniałam :) W parku przy Starym Browarze wystąpiła z darmowym koncertem Młoda Polska Filharmonia. Zagrali przeboje muzyki filmowej, a potem wespół z wokalistą Michałem Szycem (który występował w Voice of Poland i Debiutach w Opolu) - utwory muzyki rozrywkowej. Było super, mimo niewygodnej, trudnej akustyki na wolnym powietrzu. Przy Gwiezdnych Wojnach i Władcy pierścieni zanurzyłam się w melodii całkowicie, ale prawdziwą petardę zafundowali nam podczas "Sex on fire" z repertuaru Kings Of Leon. Szał! Jaki ten Michał ma głos, ciary! 

A z kolejnej beczki - ostatnio na działce wkurwiła mnie wiewiórka! Od pewnego czasu jest stałym bywalcem, ale ostatnio przesadziła - czytam ci ja sobie spokojnie Sapkowskiego, wyciągnięta na leżaczku, popijając wodę z malinami i miętą, gdy nagle coś mi leci prosto na łeb! Patrzę, a to wiewióra uczapliła się wprost nade mną i skubie sobie jakby nigdy nic szyszeczki, a puste łuski spuszcza mi wprost na głowę. Gdy jej pogroziłam, zlazła niżej, przyjrzała mi się uważnie, po czym wróciła na drzewo i dalej wpierdzielała. No i się normalnie musiałam przenieść! Skandal :)

A fokle wczoraj odkryłam cudowny lumpeks, w którym mają dużo małych rozmiarów :D Jestem zachwycona, bo za 3 bluzki i kurtkę przeciwdeszczową (rozmiar dla 14latki :D) zapłaciłam 20 zł :) 

A gdy wracałam do domu, wykazałam się obywatelską postawą i spytałam starszego pana, który siedział na schodach pod blokiem z głową opuszczoną w dół, czy się dobrze czuje. Pan spojrzał na mnie z niemałym trudem i odrzekł tylko: "Spox." :D Potem widziałam, że był po prostu ostro zawiany. Kurde, nawet pijaczki idą z lingwistycznym duchem czasu ;)

A jeszcze jedno, jak już tak zaczynam wszystko od "a" ;) Obejrzałam ostatnio trailer do Fifty shades of Grey - tyle że nieoficjalny, z zupełnie innymi aktorami. I ten Grey grany tam przez Bomera jest taki, że ojaciepierdziuinaprawdemimokronajegowidok. Normalnie nic tylko zdejmować gacie i to przez łeb, gdyby on grał w tym filmie, to na pewno bym poszła do kina się poślinić. I co się okazuje? Że ów Bomer jest gejem! No kurwa! 

Są momenty, gdy chciałoby się wierzyć, że homoseksualizm jest uleczalny ;P