Pogoda na dziś

"Pogoda na jutro" - do posłuchania TU.

Po Powązkach przyszła pora na moją drugą wielką fascynację - czyli ogrody.

Mimo chłodu i niepogody niestrudzenie powędrowaliśmy do Biblioteki Uniwersyteckiej, która jest niezwykle interesującym budynkiem, przyciągającym rzesze ludzi tak z powodu książek, jak i... posiadania ogrodu właśnie. Ogrodu na dachu! Prowadzą nań schody, z których można podziwiać coraz to ciekawsze widoki, a zwieńczenie następuje na samym tarasie, umożliwiającym obserwowanie najważniejszych obiektów Warszawy. Z licznych alejek i mostków rozciąga się panorama na Zamek Królewski, Pałac Kultury, Wisłę, Stadion Narodowy, wszystko w otoczeniu bujnej roślinności, okalającej kominy i inne industrialne ustrojstwa. Wnętrze Biblioteki również kryje wiele zielonych akcentów, o czym można się przekonać nie tylko wchodząc do środka, ale nawet choćby zaglądając z góry przez liczne okna. 

Wieczór przywitaliśmy w Browarze Maryensztadt, w którym z okazji Restaurant Week dostaliśmy tak przepyszne jedzenie, że po uprzejmym pytaniu kelnera, czy smakowało, mogłam tylko z pełną gębą pokiwać głową, niemalże wylizując talerz. 

Poranek natomiast zaskoczył pięknym słońcem i bezchmurnym niebem. Hurra, idealna pogoda na kontynuowanie wędrówki po ogrodach! :D Zajrzeliśmy na moment do Łazienek, gdzie spotkałam, oczywista, Chopina oraz jednego z ulubionych powieściopisarzy :D 

Nie był to jednak główny cel naszej w tamtych stronach wizyty. Zmierzaliśmy ku jednemu z najstarszych polskich ogrodów botanicznych, obfitującemu w imponujące drzewa-pomniki przyrody, wśród których za najdawniejszy uważa się miłorząb japoński, sadzony przez samego założyciela obiektu blisko 200 lat temu. 

Piękny jest ten ogród, pełen czaru, tajemniczy dzięki pagórkowatemu ukształtowaniu terenu i gęstwinie wspaniałych roślin. Sprawia wrażenie, jakby na każdym kroku kryły się jakieś historie, szeptane przez leśne wróżki zamieszkujące pnie drzew i małe Calineczki mknące po płatkach kwiatów. Mam nadzieję, że zobaczę go jeszcze w niejednej szacie kolorystycznej - bo choć niezbyt duży, to jestem pewna, iż potrafi zaskoczyć o każdej porze roku. 

 

A potem ostatnie spojrzenie na Warszawę, na Plac Trzech Krzyży, Pałac Kultury w oddali... I już. Kolejna przygoda dobiegła końca.